Западен Балкан наместо во ЕУ – во „европска економска зона“?

Наместо полноправно членство во Унијата, на Западниот Балкан ќе му се нуди формирање на Европска економска зона. Оваа идеја од Брисел е во оптек за да се надминат актуелните фрустрации од Макрон кој ја спушти рампата на патот кон Унијата, извести порталот „Нова ТВ“.

Предлогот за компромис официјално на маса се предвидува да го понудат европските лидери следната, 2020 година. Македонија, Албанија, Босна и Херцеговина, Косово, па дури и Црна Гора и Србија, кои веќе ги почнаа преговорите, да добија можност за пристапување во единствениот пазар, како Норвешка и Исланд.

Земјите да работат по европските директиви што се важни за потенцијалните инвеститори. Целиот процес треба да се претстави во јавноста како трка и да се комбинира со финансиски награди. Повеќе грантови и инвестиции за земјите кои добро напредуваат во административните и правните реформи.
Премиерот вели дека оваа идеја како предлог не е ставена на хартија.

Познавачите велат дека идејата не е нова, туку уште од времето на францускиот претседател Митеран. По Брегзитот на Велика Британија и залезот на Меркел, лидерството во Унијата го презема Макрон, кој го враќа големиот план на Франција.
Советникот на премиерот, професорот Ванчо Узунов вели дека идејата вреди да се разгледа зашто сега немаме некој избор.

„Тоа засега остана најдобра идеја што ја имаме. Не треба ниту да ја отфрлиме, ниту да ја прифатиме наеднаш. Да седнеме најпрво внатре во државата да разговараме, да видиме што тоа ќе значи за земјата, а потоа и со другите земји на меѓународно ниво да се дискутира.“

Бизнисите ќе имаат пристап до европскиот пазар, но политички, земјите ќе немаат никакво влијание. Нема ниту да седат на маса со останатите европски лидери. Решението би требало да го зголеми влијанието на ЕУ на овие простори. Но дали со ова целосно исчезнува можноста да бидеме полноправна членка на Унијата? Дел велат дека вратата останува подотворена, но дел пак тврдат дека Македонија всушност ќе стане третиот појас на Европа, кој треба да го штити “срцето на Европа”, односно Париз и Берлин од мигранти и од сиромашни.